Drie weekeinde in een

Daar komt ie dan het laatste bericht waarmee de achterstand als het goed is eindelijk is ingehaald. Dat betekend dat dit bericht 3 weekeinde moet verslaan met de daar tussende liggende weken.
Over die weken valt niet zo veel nieuws meer te vertellen. Over naar de weekeinde dus.

Ten eerste nu al weer even geleden wederom een weekeind naar Brownsberg. Dat was niet het orginele plan maar wel heel leuk. Ik zal uitleggen hoe wij weer op de Brownsberg terecht kwamen. Een paar weken geleden was de papa van Maartje voor een dag of 12 bij ons op bezoek. Gezellig natuurlijk en Maartje had bedacht dat ze Brownsberg graag aan haar vader wilde showen. Zij zouden dus met zijn tweeen gaan. Kristin en ik dachten nog snel even te profiteren van de auto van Charlot. Had ik daar al over verteld? Voor de zekerheid. Charlot werkte hier als assistent Urologie voor de Nederlandse verening Urosur die hier regelmatig nederlandse urologen heen stuurt om het tekort aan surinaams urologen op te vangen. En sinds kort heeft Urosur een hele mooie groote 4x4 voor de uroloog terplaatsen. Waar wij, als vrienden van natuurlijk ook dankbaar gebuik van maakte. Maar goed het plan was dus om met deze schitterende 4 weel drive een road trip te gaan maken naar Marinalax. Met z’n vieren, kris de aanwezige uroloog ging ook mee, deden wij boodschappen voor een luxe bbq en gingen op weg. Vol goed moet. De road trip was heerlijk maar veelste kort. Ondanks verwoede pogingen verkeerd te reiden waren we al na ongeveer een uur bij Marinalex aangekomen. Bovendien bleek Marinalax niet veel meer dan een veelste bruin watertje met daar in wat Hindoestanen ( die houden hier het meest van de kreekjes en zwemmen het liefst met al hun kleren aan). Om het af te maken stonden er nog wat trieste hutjes en een vervallen speeltuin naast dit kreekje. Wat een tegenvaller. Maar niet getreurt. Met die mooie auto konden we immers nog makkelijk naar Brownsberg reiden. Zo gezegt zo gedaan. Op brownsberg waren de Hosjes wat verbaast ons te zien maar het werd een erg gezellige avond. Zo gezellig dat zeker de helft van het gezeldschap zich zondag niet meer aan een wandeling heeft gewaagt. Nu moet ik zeggen dat ik de watervalletjes van brownsberg ondertussen ook wel een beetje gezien had. Een dag hangmateren (is ie weer) en van het uitzicht genieten was ook heerlijk. Al met al een geslaagt weekeind. Met een mooie road trip.

Het weekeind hierop was zo mogelijk nog beter. Dit was zowaar een ruim van te voren geplant weekeind. Meestal bedenken we op donderdag of vrijdag pas een definitief plan. Het nu volgende weekeind was uitgebreid geplant en ook een beetje duurder en zeker de moeite waard. We gingen met 5 dames ( Maartje Kristin, Merel Indra en ik) de papa van Maartje( verder Theo genoemt) en onze gids ( Elton) naar de Marwijene rivier. De Marawijne rivier vormt de natuurlijk grens tussen Suriname en Frans Guiana. Het is een vrij breedde rivier met vele grootte en kleinere sula’s ( is stroom versnelling). Langs de rivier bevinden zich meerdere bosland creole dorpen en indianen dorpen. De weg er naar toe was geasfateerd maar slecht. (Merel werd er een beetje zeeziek van). De bus was wat gammel en maakte een hoop herrie. Aangekomen bij de Marewijnen rivier was het de bedoeling over te stappen op zo’n open transport bootje. Ik heb het eindelijk onthouden hoe zo’n ding heet, het is een korjaal.( Even voor de mijn lieve gezinsleden: Korjaal is een moeilijker woord dan Petra en toch heb ik het nu al onthouden).
Terug naar de Korjaal. Ik had het nog niet verteld maar soms regend het in Suriname, en dan niet een beetje maar heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel hard. Zo ook toen we net die boot in wilde. Dus nog maar even geschuilt in ons busje. Kristin voerde nog een helden actie uit door onze in vuilins zakken verpakte bagage ook het busje in te gooien. Ze zat vervolgens doorweekt te schuilen. Na een kwatier werd de regen minder en vertokken we snel in onze korjaal. Het beloofde een mooie toch lang meerdere sula’s te worden. We moesten zelfs zwemvesten aan. Dat bleek een goed idee niet zo zeer vanwegen het gevaarlijke rivier water als wel vanwegen de bakke water die uit de lucht kwamen. Dan is zo’n zwemvest toch wel lekker warm. Voor de meest van ons werd het een barre tocht die ze klappertandend bij Indra onderhaar regencape doorbrachten. Persoonlijk lag ik heerlijk op de bagage en vond die regen eigelijk wel weer eens aangenaam. Maar ook voor mij was het bad in het warme rivierwater een heerlijke opwarmer. Heerlijk even gedobbert in onze zwemveste.

De twee dagen op onze vakantie bestemming (ja we hadden allemaal een extra dagje vrij gekregen) bestede wij met nog meer sula’s afvaren. Zitten in een sula ( heerlijke rug massage) Glijen van een natuuurlijke glijbaan. (Ontdekt door een ongelukje van Merel die bij het verzitten haar grip verloor en door het water werd meegenomen. Die angst in haar over... achteraf heel grappig.) Maar het mooiste waren de bezoekjes aan de bosland creole dorpjes.
In een van de dorpjes ontmoete wij het dorpshoofd en spraken even met haar. Wat leuke weetjes:
1. Sinds een aantal jaar mag het gekozen dorpshoofd een vrouw zijn (de emancipatie drinkt ook hier door)
2. Een stam heeft een stamhoofd en is verdeeld over dorpen die dan weer dorpshoofden hebben.
3. Het stamhoofd en dorpshoofd worden deels gekozen en deels via overerving benoemd (waneer nu wwat gebeurt is mijnnog niet helemaal duidelijk)
4. De zoon van de zus van het stamhoofd is zijn opvolger omdat: waneer de zoon van zijn vrouw hem op zou volgen je nooit helemaal zeker kan zijn dat wel echt zijn kind is en dus wel familie van het stamhoofd is. Wat een fantastisch regel die wel heel erg veel rekening met vreemdgaan houdt.
5. Iedere stam of dorp heeft zijn eigen medicijnman die zelf uitkiest wie hij opleid tot zijn opvolger.
6. Apen zijn een graag gezien huisdier.
7. Kinderen willen soms iets te graag op de foto.
8. Ipv rijst eten ze iets anders wat je moet drogen en dan droog koken (ik ben de naam helaas vergeten kwak of zo iets).
9. In een van die primitive hutjes troffen wij ineens een gigantische TV met DVD speler aan.
Na het bezoek aan deze dorpjes hebben we ons een tijdje afgevraagd of dit nu armoede was. We zijn er nog niet uit. Wat vast staat is dat deze mensen hard moeten werken en maar weinig beroepskeuzes hebben. Als jongen kun je kiezen voor: Bootsman, Landarbeider of Visser. Als vrouw ben je landarbeider, huisvrouw en moeder van heel veel kinderen. Tja
Wij zijn dus in iedergeval een stuk rijker als het gaat om de keuzes die we mogen maken.

De avonden aan de marwijne rivier besteden wij aan spelletjes. Met namen het spel met de fantastische naam: briefjesspel, was geweldig. Bij dit spel schrijft iedereen een aantal beroemde personen op een aantal briefjes. Deze briefjes worden dan een voor een in drie rondes eerst omschreven, dan omschreven in een woord en vervolgens uitgebeeld. De rest moet dan steeds raden om wie het gaat. Simpel maar erg leuk. Elton onze gids wilde na twee keer spelen ook wel eens meedoen. Na een aantal keer uitleggen leek hij te begrijpen dat het de bedoeling was personen die iedereen kende op een briefje te schrijven. Echt hilarisch werd het dan ook toen ineens iemand de persoon rijst uit mocht beelden. Voor de duidelijkheid had elton er nog even achter gezet dat het om rijst om te eten ging. Misschien had je er bij moeten zijn maar het was echt heel grappig.

De laatste dag bezochten we nog een schooltje ook heel leuk. We kregen een rondleiding en uitleg over de opbouw van de school. Wisten jullie bijvoorbeeld dat als je in suriname de pabo doet je minstens twee jaar in het binnen land op een school moet werken. Dit bezoek was een goede afsluiting van een fantastisch weekeind.

Nu nog het laatste weekeind. Hier valt niet zo veel meer over te vertellen. Maartje moest werken, Kristin had familie over voor een dag en ik was ziek. Bovendien had het huis behoefte aan een grootte schoonmaak. Kristin had ’s ochtens wel heel tropische diertjes ontdekt, made. Gelukkig is dat probleem inmiddels weer helemaal verholpen.
Zo dat leekt me wel weer meer dan genoeg voor een bericht. Tot de volgende keer, ik ben benieuwd wat ik jullie dan weer te vertellen ga hebben.